En dat flesje stond naast mijn lenzendoos en schoonmaakvloeistof.
Afgelopen zaterdag, bij mijn vriendin in Essen, pakte zonder erg een flesje en druppelde ik met een nog slaperig hoofd iets uit dát flesje op mijn lens en zette die in. Allemachtig, wat bijt dat spul. Zo snel als ik kon heb ik de lens weer uit mijn oog gehaald en mijn oog gespoeld of mijn leven er van af hing. Snel naar de EHBO, maar daar was geen oogarts. Gelukkig was de receptioniste zo lief om een dienstdoende oogarts te bellen en te vragen of ik langs kon komen. Maar het bleek nog eenvoudiger. Telefonisch kreeg ik te horen dat ik nog maar een paar keer met schoon water moest spoelen en vervolgens oogzalf in mijn oog doen. De apotheek aan de overzijde van de EHBO had het gelukkig ruim voldoende in voorraad. Het werd een beetje tranendal, daar in Essen. Maar inmiddels gaat het weer goed. De lens ben ik in alle zenuwen kwijtgeraakt. Maar dat geeft niet, ik had hem toch niet meer durven gebruiken. Dat wordt dus een nieuwe bestellen, nadat de ooglens-specialist mijn oog bekeken heeft.
Jeetje dat is schrikken Els!
Ik haal elke ochtend mijn (harde) lenzen uit het doosje, spoel ze af onder de kraan en zet ze dan in, met water dus.
Oh wat erg!! Zou ook iets voor mij zijn geweest. Ik heb wel eens ipv deodorant haarlak gebruikt, maar dat was niet pijnlijk!
Blij met mijn brilletje hoor