| Boeken aanbevelen vind ik altijd een beetje moeilijk. Wat de een prachtig vindt, is voor de andere niet om te pruimen. Gelukkig lees ik ook bij anderen dat zij boeken soms helemaal niet uitlezen, want dat heb ik regelmatig. Toch kreeg ik van Dorothé laatst een prachtig boek op: Hotel Quadriga van Jenny Glanfield. Het vertelt de geschiedenis van een super luxe hotel in Berlijn, vanaf het het eind van de 19e eeuw tot 1933. Met de grote verschillen tussen rijk en arm, adel en “gewoon volk” en een stad in ontwikkeling. Met de mensen die hun kansen weten te grijpen en de schlemielen die telkens naast op het verkeerde paard wedden. Natuurlijk gaat de geschiedenis door, dus ik ben benieuwd hoe het verder loopt, in de Tweede Wereldoorlog en daarna, met Berlijn als verdeelde stad. Het belooft nog heel wat avondjes op de bank, met thee en koekjes. Want het zijn nog twee dikke pillen, die ik bij de bieb heb aangevraagd. |
 |
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Ik heb nog even in de catalogus gekeken
Italiaans Verleden en Een huis achter de heuvel zijn ook van dezelfde schrijfster. Ik heb ze maar vast gereserveerd voor de lange winteravonden;-)
Dat heb ik normaal ook niet Chantal, maar wij waren in Berlijn afgelopen voorjaar en door deze boeken komt het allemaal wat meer tot leven
Ik heb niet zo veel met geschiedenis-verhalen
Jaha, heb ik ook gelezen en met plezier. Maar al lang geleden, dus het kan misschien wel weer eens in de herhaling. Ik heb nog een ander boek van Jenny Glanfield gelezen. Kom even niet op de titel, maar ook goed.
Net gisteren het laatste deel teruggebracht. Het goede van het boek is dat het de droge geschiedenis levendig maakt door de familiegeschiedenis inclusief romances en ontwikkelingen die er doorheen is gevlochten. Ik heb de delen door elkaar gelezen. …. niet teveel koekjes eten 😉