| Het begon met een lintje, dat ik wilde gebruiken. Maar ja, welke kleur dan? Dus ik kocht er drie. Toen zag ik zulke schattige lintjes in een winkel. Meenemen dus. En voor ik het wist had ik een verzameling, weggefrommeld in een paar doosje. Altijd op zoek naar dat ene, dat ik toch nog hebben moest, maar waar….? Er moest eens systeem in worden aangebracht. Ik wilde graag mijn stempeltje van een ouderwets stopwolkaartje gebruiken. Maar eigenlijk was dat te klein. Tot ik het opeens wist. Ik stempelde het kaartje netjes en zo scherp mogelijk, scande het en maakte er een “.jpg” van. Toen kon ik het naar hartenlust vergroten en vermeerderen. Ik printte het zo, dat ik het blad, met daartussen aslan (dubbelzijdig kleeffolie) dubbelvouwen kon. Zo ontstonden, aan beide zijden bedrukte kaartjes. Ik schatte dat ik met 24 kaartjes een heel eind zou komen, maar het werden er uiteindelijk bijna 100. Na een avondje vouwen, plakken, knippen, perforeren en lintjes wikkelen, is dit het resultaat. |
 |
Niks geen doosjes, waar niemendal in te vinden is. Maar twee hangers met daaraan 5 cm. grote ringen, waar de linten op kleur gesorteerd zitten. De hangers komen uit een 1 Euroshop en zijn eigenlijk bedoeld om meerdere kleerhangers aan op te hangen.
Ziet er leuk en handig uit Els. Heerlijk orde in de chaos.
groetjes,
Dorothé
Jee, wat een leuk idee! En die kaartjes zijn schattig, dat weet ik.