| Wij maken al jaren niet meer zo´n heisa van de kerstversieringen. Meestal versier ik alleen de trappaal. Twee lange guirlandes gaan er om. Het is altijd weer een gedoe om die stijve takken een beetje natuurlijk te draperen. De guirlandes waren dit jaar aan vervanging toe en kwamen met lichtjes en al uit de winkel. Leo haalde de kerstdoos van zolder. En dan is er meteen weer die sfeer van nostalgie. Want de kerstversiering is gewoon nog een beetje ouderwets. Soms wil ik er wel eens een nieuwigheidje in hangen. Maar altijd moet er plaats zijn voor deze kerstman en zijn broer. Eigenlijk zijn ze van de kinderen. Ze zijn bijna even oud als zij en destijds meegebracht door schoonmama. Er mag dan in de loop van de tijd veel verloren/weggegeven/weggegooid zijn, deze mannetjes moeten er elk jaar weer bij zijn. Anders is het geen gezellige Kerst! |
 |
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Heel herkenbaar Els. Ik heb nog kerstballen die van mijn oma waren. Aan boord stak zij altijd een groene tak achter een schilderij en hing daar de kerstballen in. Ze had er maar 5, maar toen het schip een keer heel hard deinde viel het schilderij en toen waren er nog maar 3 over. Nieuwe werden niet gekocht, maar de drie overgebleven ballen werden nog steeds gekoesterd. Nu ook ieder jaar door mij.
Ik ga van het weekend pas aan de slag met de ‘zooi’