Toen onze kinderen nog klein waren, kregen ze van mijn schoonouders allebei een fruitboom cadeau. Een peer, die helaas geveld werd door een ziekte en gerooid moest worden en een appelboom. Die staat dus al bijna 30 jaar in onze tuin, bloeit elk voorjaar en gaf matigjes wat appels in de herfst. Maar dit jaar was de appeloogst ineens behoorlijk. Want dit is het resultaat van een uurtje plukken.Wat over de schutting hing, werd door de buren geoogst en verwerkt.
De appels zijn goed rauw te eten, maar de meeste zijn toch te klein voor gewone consumptie. Maar ze gaven wel een flinke pan heerlijke, geheel natuurlijke en onbespoten appelmoes.
 |
 |
Wat leuk. Ik bedoel dat idee van je schoonouders. Dat ga ik eens onthouden. En appelmoes… Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst appelmoes heb gemaakt. Stom eigenlijk, ik vond het vroeger heerlijk!
Het is een bijzonder goed appeljaar. Hier staan de kisten met ‘gratis’ erbij zowat huis aan huis aan de weg.
Ik heb al heel wat appelmoes ingevroren. Onze eigen appelboom was een miezertje en is een aantal jaren geleden weggehaald. Het leukste is appelmoes van eigen appelboom, maar ja……