Vroeger luisterde mijn vader al naar de reportages over de Tour de France. Gewoon op de radio. Het beeld moest je maar zelf invullen. En ik vond dat best leuk. Later luisterde ik, al druk doende in het huishouden, naar Radio Tour de France, maar dat was vooral voor de vele Franse liedjes die daar voorbij kwamen. In 2008 was de Tour de France een mooie reden om even op bed te gaan liggen kijken.

Door de bestralingen was ik soms hondsmoe en sliep ik meestal meteen, ondanks al het lawaai.

Inmiddels is het een vast gegeven geworden. Smoezen zijn niet nodig, we vinden het vooral gezellig en dus staat de TV aan, waarop de renners zich een weg beulen door regen, wind of bloedhitte. We kijken verschrikt op als er een valpartij wordt gemaakt. En we volgen de verrichtingen van Johnny Hoogeland, Bauke Mollema en alle anderen. Verstand van wielrennen hebben we niet, wel enorme bewondering voor de doordouwers op de pedalen.

Tour de France – het echte zomergevoel!