| “Als je er op gaat letten, zie ze steeds meer. De mensen die al turend op hun IPhone, Blackberry of ander mobieltje lopen, de tram instappen of op het station staan. Geheel verzonken in hun eigen bezigheden. Constant in de bereikbare modus.”
Deze zin typte ik ergens in februari, als begin van een cynisch blogje over mobiele telefoons. |
 |
Ik gebruik hem om mijn mail te lezen, het nieuws te volgen, te kijken wat voor weer het elders is en nog veel meer. Het is een onwaarschijnlijk ingenieus apparaatje.
Dus….. mij hoor je nooit meer over die malle mensen met hun mobieltjes.
Mijn smartphone vind ik persoonlijk het meest domme apparaat dat ooit in omloop werd gebracht. Onlogisch, gebruiksonvriendelijk, steeds maar weer met stukke stukjes software en nog zo wat ellende. Ik gebruik hem alleen nog maar om mee te bellen, en voor af en toe een fotootje, als ik mijn camera vergeten ben op te laden. En verder wacht ik gelaten tot de twee jaar voorbij zijn. Ik kom al aardig in de richting.
Ik vind het best, als je maar gewoon nog iemand aankijkt als je live met hem/haar spreekt. De mobieltjesverslaafden willen nog wel eens gesprekken voeren met één oog op hun dingetje gericht en dat haat ik.