 |
Daar is ie dan eindelijk. Na ruim 5 maanden is de verloren zoon (nou ja, bij wijze van spreken dan…) weer thuis. Exact 21 weken (da’s 147 dagen) was hij op reis. Per trein, bus, auto, boot, tuk-tuk’s, op de fiets en als laatste met het vliegtuig legde hij duizenden kilometers af. Wij, hier thuis, hielden ons hart soms vast. Helemaal in zijn eentje, zo ver…. wat zou er allemaal kunnen gebeuren. Maar gelukkig helemaal gezond, bruin gebrand en strak in het pak stapte hij de aankomsthal in. Wat zijn we blij!! |
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Kan me helemaal voorstellen hoe blij je bent! Geniet van alle verhalen en van elkaar, zou ik zeggen.
Hoeraaaa! Welkom thuis, Lennart. Bedankt voor je prachtige verhalen, ik heb er van genoten.
Fijn, Els, nu zul je wel weer erg lekker slapen, denk ik zo. 🙂