Hij kwam op het meest ongelegen moment. Ik was aan het koken en stond op het punt uien in de pan te doen. Maar zijn ratelende verkooppraatje sloeg aan, want voor ik het wist stond hij naast me in de kamer. Hij wilde zo graag dat ik mee zou doen aan de KWF-loterij.
En hoewel we al lang geleden besloten hadden nooit meer iets aan de deur te kopen of te regelen, ging ik nu toch voor de bijl. Bijna voor de bijl. Want echtgenoot zat boven en hoorde het hele verhaal. Hij vertrouwde het niet en kwam ijlings naar beneden.
Maar ja, voor het KWF, daar wilde ík toch wel aan meedoen. Dus gaf ik netjes naam, adres en e-mail op. Maar toen ik mijn bank-of gironummer moest opgeven, voelde ik me toch ongemakkelijk. Waarom zomaar je girorekening geven? Er zou ook getekend moeten worden. Nee, dat deden we beslist niet.
Met een boos gebaar trok hij het formuliertje uit het bloc en beende geïrriteerd weg.
Leo ging weer naar boven om op Google te kijken wat er over geschreven staat. Nogal wat klachten van mensen die zich over lieten halen en nu proberen van de inschrijving af te komen.
Ik weet het nu zeker: ik poeier zo’n jongen of meisje volgend keer meteen af. Bij zo’n loterij maak je kans op het winnen van (meestal) onnutte apparaten. Dat hoeft voor mij niet. Goede doelen steun ik wel op mijn eigen manier!
Hoi Els,
Waarschijnlijk is het voor een abonnement op die loterij zie http://kwfkankerbestrijding.emessaging.nl/ext.dll?ID=PfOQDPGP3MfPPPV. Hij wilde dus je handtekening en gegevens voor een abonnement of voor een eenmalige machtiging. Tegenwoordig werken veel acties met eenmalige machtiging ivm de veiligheid van collectanten, zodat ze niet met contant geld over straat lopen. Wat betreft acties maak ik een tweedeling. 1. collectanten met een bus aan de deur krijgen altijd wat van mij omdat ze de moeite nemen om zich daarvoor in te zetten. Zelf collecteer ik met de kinderen voor Jantje Beton (scouting) en ik weet hoe je je voelt. 2. Verkopers van spullen ten behoeve van en loterijen: daar doe ik niet aan mee, want dan blijft er meestal teveel aan de strijkstok hangen. De artikelen die ze hebben zijn ook meestal overbodig, tenzij het bijv. kinderen zijn die oliebollen voor een goed doel oid verkopen. Er zijn tegenwoordig ook veel fondsenwervers die commissie krijgen op basis van de hoeveelheid leden/donateurs ze weten te werven. Dit is vaak een studentenbijbaantje. In de meeste gevallen zeg ik dat ik de inzet van de collectant zeer waardeer, maar dat ik aan deze actie niet mee wil doen. Ik vind dat ik geen verantwoordig hoef af te elgeen waarom . Ik wens hem/haar dan verder veel succes.
groetjes,
Dorothe