Het had geregend en we waren bijna de enigen die middag. In de grote Shukkei-en tuin in Hiroshima heerste een serene rust.
Je waant je in een sprookjeslandschap en dat is het ook wel een beetje. Want de planten en bomen worden met pijnlijke nauwgezetheid gesnoeid, de bruggetjes en doorkijkje zo geregisseerd totdat de illusie van een weids landschap wordt gerealiseerd. |
|