| ’t Is weer zo ver: oktober, inmiddels onlosmakelijk verbonden met Pink Ribbon en borstkanker.
Eerlijk gezegd schrok ik van een artikel in de Libelle van deze week: “Het lijkt wel hip om borstkanker te hebben”. Nou nee,hip is het beslist niet. De ziekte is gelukkig steeds beter te behandelen en niet iedereen hoeft ook meteen een borst te missen. Ikzelf heb een borstbesparende operatie ondergaan en een okseltoilet. Tja, sta ik helemaal in mijn blootje, dan zie je de littekens. Maar zo vaak ga ik nou ook weer niet en plein public uit de kleren. En ook de Playboy heeft geen belangstelling … 😉 |
 |
Toch ervaar ik dat het bijna onmogelijk is om de borstkanker helemaal te vergeten. Oh, niks dramatisch hoor. Maar sjouw ik te veel met m’n linker arm, dan voel ik dat. Ik doe sommige dingen heel bewust (of juist niet), omdat ik geen verwondingen aan mijn linkerhand of arm wil. De linkerkant is sowieso gevoeliger, dus slaap ik al weer ruim twee jaar op mijn rechterzij. Kortom, er gaat geen dag voorbij of ik denk er wel eventjes aan. Toch heeft die oktober/borstkankermaand wel degelijk zin. Om mensen te herinneren.En alle merchandising levert weer geld op voor het nog oh zo noodzakelijke onderzoek!
Toevallig is oktober voor mij ook de maand van de controles. Ik ga er voorlopig maar van uit dat alles, net als vorige keren, weer goed zal zijn.
Hip is het zeer zeker niet Els, mijn moeder is eergister voor het eerst van haar leven op de mammopoli geweest en na een mammografie, een echo en meteen daarna een punctie is ze doorgestuurd naar de chirurg. Hij vertelde ons beide (mijn moeder en ik) dat we er rekening mee moeten houden dat ze borstkanker heeft. Volgende week horen we de uitslag van de punctie en weten we definitie wat het is, nu is de kans 60% kwaadaardig en 40% goedaardig. Het wordt een spannende week.