Mijn vader vond het helemaal niet nodig dat ik mijn rijbewijs zou gaan halen. “Je zult toch nooit een auto kunnen betalen”, was zijn mening. Maar een rijbewijs is ook gewoon handig, dus besloot ik om rijlessen te nemen. Je weet immers maar nooit. Een held in het verkeer was ik zeker niet. Na heel veel lessen deed ik examen en daar moest ik straatje keren. Totaal in paniek bleef ik aan het stuur draaien en alleen door een ingreep van de examinator werd voorkomen dat ik mezelf rond een lantaarnpaal vouwde. Dus gezakt, helaas.

De tweede keer weer een ingreep, nu omdat ik rechts geen voorrang verleende. Nou ja, foutje… Enfin ik deed nog twee keer examen en gaf er toen de brui aan. Zwager deed een duit in het zakje door op te merken dat “vrouwen toch ook niet rijden kunnen”. Een opmerking die ook mijn zus nog jaren lang parten heeft gespeeld.

Toen leerde ik mijn man kennen. Hij had een auto en al de eerste avond vroeg hij of ik rijden kon. “Ja, rijden wel, maar ik heb nog geen rijbewijs. Ik ben al vier keer gezakt.” “Oh, mijn moeder had het in één keer.” Dat dat een leugentje was, leerde ik pas later. Maar die avond besloot ik dat ik hoe dan ook mijn rijbewijs zou halen.

Er volgden nog vele lessen en twee keer examen. De laatste keer zakte ik “omdat ik nog niet genoeg ervaring had”. Ja, dank je de koekoek, zonder rijbewijs kreeg ik dat ook niet.

Toen, vlak voor onze huwelijksdatum, deed ik voor de zevende keer examen. De instructeur had ook mijn man en schoonzus les gegeven en hij had het helemaal door. “Je moet eens wat zelfverzekerder overkomen”, vertelde hij. “Je rijdt goed, dus zet je stoel recht en vooruit met de geit.”

De examinator was vriendelijk, vertelde dat hij een hekel had aan agressie in het verkeer. Dat hij zelf nog al pittige opmerkingen richting andere weggebruikers maakte, nou ja… Ook liet hij me parkeren waar een parkeerverbod was. Ik wees hem erop, maar nee, toe maar. “Ach, vooruit met de geit dan maar”, dacht ik.

Maar….., dit keer kreeg ik wél het fel begeerde roze papiertje. Nog jarenlang vond ik autorijden een beetje eng, maar dat is gelukkig al lang verleden tijd.