 |
Bij De Slegte zag ik vorige week bij de tweedehands boeken Dr. Doolittle staan. Meteen was ik weer kind, thuis op de grond naast de kachel. Helemaal verdiept in het verhaal van de man die praten kon met dieren.
Ik vond lezen heerlijk. Eerst huurde ik boeken uit het kleine bibliotheek-winkeltje tegenover ons. Elke week één deel. Dat leverde de eigenaar de bijnaam “Perdeel” op. Er was een serie over een Engels kostschoolmeisje, maar haar naam is me ontschoten. Toen Joop ter Heul, de boeken van Top Naeff, die zo triestig konden zijn. En niet te vergeten de boeken die mijn zus nog had, zoals “Stans van de vijfjarige”. Later in een opruimbui verkocht, jammer! |
Maar al gauw was me dat niet genoeg en kreeg ik een abonnement op de Gemeentelijke Jeugdbieb.
Daar ontdekte ik de boeken van Jean Plaidy, over historische figuren zoals Catharina de Medici, Isabella van Castilië en Hendrik VIII. Urenlang kon ik me verliezen in de geschiedenis. Ook las ik graag biografieën over schilders en zo.
Inmiddels kan ik me een leven zonder boeken niet meer voorstellen. Op vakantie gaan er altijd een paar mee. Nu vooral detectives, maar ook nog steeds historische romans. Zoals de boeken van Tracy Chevalier. En boeken over het leven in China of Japan. Er is genoeg te vinden, dus vervelen hoef ik me niet.
Ja haha, semester ken ik ook van Pitty en ze speelde lacrosse. Daar had ik ook nog nooit van gehoord.
En je had matrone. En natuurlijk altijd een meisje dat niet van de sportieve soort was en derhalve niet paste bij Pitty en haar vriendinnen.
Dat zou best kunnen. Ze zat op kostschool en mocht elk semester (en dat woord begreep ik toen niet) naar huis. Heerlijke boeken!
Dat engelse meisje, Pitty? Pitty en haar vriendin Sally. Titels als Pitty in de eerste, Pitty in de tweede. Toen Pitty in de derde zat enz. Ik lees ze nog wel eens. Van Enid Blyton