Mensen gingen zelfs weer in de rij staan voor broodjes, niet omdat die schaars waren, maar nu omdat ze wel heel goedkoop verkocht werden (5 Eurocent, maximaal 6 per klant).
Al gauw raakten we in gesprek met een mevrouw, die de tijd van toen helemaal niet zo slecht vond als wij nu denken. Met glanzende ogen wees ze naar de kinderwagen. In zo een had haar dochter ook in gelegen. En kijk toch eens, met raampjes erin, zodat het kind niet zo opgesloten lag. En dat waren de kribbetjes, die in de crèche gebruikt werden. Handig toch, je kon ze opklappen en dan namen ze maar weinig ruimte in beslag. En die tas, daar aan het stuur van de fiets. Die had toen iedereen, zelfgemaakt van een versleten huisschort.
Grappig toch, dat mensen zo snel de nare zaken vergeten en zich alleen de leuke dingen blijven herinneren.
Een interessante collage terug in de tijd, schoon van eenvoud. En niemand miste een Nintendo of Playstation.