Wie in Rotterdam woont, ontkomt niet aan de geschiedenis van de stad. Mijn stad is letterlijk gebrandmerkt door het grote bombardement op 14 mei 1940.

Meteen na de oorlog werd in Rotterdam begonnen met de wederopbouw en men had het te druk om naar de geschiedenis te kijken.  Geboren in 1948 heb ik slechts vage herinneringen aan grote stukken braakliggend land midden in de stad. Ik ben opgegroeid met het gedreun van heimachines en steeds hogere bouwkranen. Met straten en pleinen die constant van aanblik veranderen.

Maar nu, nu er steeds minder mensen zijn die het kunnen navertellen, komt de drang om de geschiedenis te bewaren. Op de site van de brandgrens is van alles te zien over deze helse tijd. Met verhalen van mensen die het konden navertellen, foto´s van de verwoestingen en nog veel meer.

En het is mogelijk om de brandgrens na te lopen.De routebeschrijving is ook op de site te vinden.

2007-Herdenking brandgrens (afb. uit Wikipedia)

Maar eigenlijk zou ik elk jaar dit willen zien: de brandgrens verlicht en dus zó griezelig zichtbaar.