Snuffelend op de boekenmarkt kwam ik een klein boekje tegen met allemaal Nederlandse haiku’s.
Deze van Yka Flijlink-Stienstra vond ik zo leuk:
| Onverwacht bezoek – bij het begroeten zegt hij: “Oma, dit is Loes” Mijn tiener-kleinzoon Soms, zomaar ineens Mijn kleinkind van zes Voor het eerst in de trein Ze kijkt me aan, zegt, |
|
Uiteraard heb ik gezocht of ik Yka kon traceren op internet. Er is inderdaad iets van haar gepubliceerd. Ik vrees echter dat ze inmiddels is overleden, omdat haar commentaar vermeldde dat ze “een oma van 80” was en dat was voor 1997. Maar haar haiku’s blijven onveranderd mooi!
Nou en of zijn die leuk!