Vorige week stonden ze achter een speciaal hek, omdat ze anders de in-en uitgang van de winkel versperden. Ik wilde het ene zakje plaatjes wel geven, maar aan wie? Tussen de kinderen stond een iets grotere, rossige jongen. Met luide stem vertelde hij dat het heel simpel was. “Aan de eerste in de rij. Want we doen het op volgorde!” Ik gaf mijn plaatjes aan het eerste kind. “En nu opschuiven, de volgende is aan de beurt”, riep hij. Gedwee schoof het meisje naar de laatste plaats.

Ook de mevrouw achter mij twijfelde. Maar weer regelde hij het keurig.Het leek me een geboren leider.

Daar zullen we dus nog wel meer van horen in de toekomst!